“เมื่อนักเขียนหนุ่มไส้แห้ง ผู้มีอุดมการณ์ว่าจะไม่เขียนนิยายน้ำเน่าโดยเด็ดขาด
แต่เพื่อปากท้อง สุดท้ายก็ต้องยอมลดตัวลงมาเขียนนิยายน้ำเน่าที่เขาเกลียด
โลกในนิยายของเขา เป็นไปตามสูตรความน้ำเน่าทุกประการ
ท่านชายผู้สูงศักดิ์แสนดีแต่โง่, นางเอกที่น่ารักแต่ดื้อ, หม่อมป้าและลูกสาวขี้อิจฉา,
พินัยกรรมแปลกๆ, การปลอมตัวที่เหมือนจะดูไม่ออก,
การเข้าใจผิดที่ไม่น่าจะผิดได้, และอีกมากมายของความน้ำเน่า
แต่แล้วนักเขียนหนุ่มก็กลับพบว่า..
โลกทั้ง2ใบของเขานั้น มาบรรจบกันด้วยความน้ำเน่ายิ่งกว่านิยาย”